Kırmızılı kadın
Hani severek okuduğun bir kitap vardı.
Bana vermiştin okumam için
Bir türlü kısmet olmadı okuyabilmek.
Her elime alışta sen kokuyordu kitap.
Parmak izlerini görüyordum satır aralarında.
Beni takip et gel diyen, gel peşimden
Oku diyorsun oku. Kimdi o kadın,
Her şeyini bırakıp peşinden gelen.
Sokağın başında seni özlemle bekleyen
Kırmızılı kadın işte o ben.
Alfabem;
Bütün kitaplar bir yana, seni okumak
Ömre bedel.
16.02.2011.Çarşamba
Tuğrul Ahmet Pekel
Kayıt Tarihi : 16.2.2011 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğrul Pekel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/16/kirmizili-kadin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!