Kırmızıgül Şiiri - Faik Tozoğlu

Kırmızı gül utanır sana bakınca canım
Kirpiklerim ıslanır adın anınca canım
Kime sorsam bilmemki acep sevda bumudur
Kanımda korlar kaynar aşkın yakınca canım

Elim ermezki sana gezersin yücelerde
Esen rüzgar fısıldar şarkını hecelerde
Erişilmez yerlere sen tahtını kursan da
Ey Cana yıldızlarla ışırsın gecelerde

Vurgun yemiş bu gönül aşkla yanmış erkenden
Vefa bekler biçare vuslat mevsimi senden
Varlığına razıyım varsın nazın uzasın
Vallahi ümit kesmem çıkmayınca can tenden

Sevdayın çılgınıyım anlayıver birtanem
Sensizliğe ağlarım kalmadı gözümde nem
Sitem etmem bilirsin mecalim kalmasada
Sana asla kıyamam ben senin sevgilinem

Erteleme ne olur aşktan gelen daveti
Emsalsiz duyguların varsa sence kıymeti
Efsane olan aşklar kolayca yaşanmamış
Ey Rana bitiriver yıllar süren hasreti

Ruhundaki fırtına artık bitsin ne olur
Rinde yaptığın zulüm gayri yitsin ne olur
Ruyindeki o güller elbet birgün solacak
Reva değil bu firak bitir gitsin ne olur

25 07 2014