Dokunma son akşam ağlayacağım
Pencereme geçip bomboş gözlerle
Saatlerce sessiz hıçkıracağım
Hiç teselli verme hissiz sözlerle
Allahım bilmiyorum ne oldu bana
Sanki üzerime çöktü asuman
Yüreğim mi kaybolan samanyolunda
Ayrılan ben miyim bu boş dünyadan
Yorgun yıllarım var ardımda kalan
Aynalar a küsmüş soluk bir çehre
İşte son siyahta düştü saçımdan
Ben miyim bir metre eğilen yere
Benimde allı güllü hayalim vardı
Fidan gibi derdi boyuma bakan
Seferi bırakıp tuttum hayatı
Meğer hayatımmış en büyük yalan
Geç kaldım anlamakta bu hakikati
Hiç bir şey bırakmadı çaresiz zaman
Ne dost ne mal ne yar hepsi hayali
Bir hüsran tütesi mezar taşımdan
30.11,99 Fatih
Rukıye Acar GençKayıt Tarihi : 14.6.2006 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ömrünün son deminde rastladığım birinin gözlerinde gördüğüm hicran ve pişmanlığın benim kalemimde kelimelerle ifadesi...
Aynalar a küsmüş soluk bir çehre
İşte son siyahta düştü saçımdan
Ben miyim bir metre eğilen yere
Bu şiirinizde üstad Necip Fazıl kokuyor. çok güzel. Üstad gibi hepimzin çok yorgun yılları oldu. yorulduğumuza değse bari diyorum. çok sevdiğim tarz. gönlünüze sağlık, tebrikler
Hiç bir şey bırakmadı çaresiz zaman
Ne dost ne mal ne yar hepsi hayali
Bir hüsran tütesi mezar taşımdan.
Keşke geç kalmadan anlayabilsek hakikati.
Tebrikler güzel şiiriniz için.
Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (5)