Kırmızı Sürgün Şiiri - Cem Saçan

Durdum.
Bir akçaağaç saklamıştı günışığını kendine
Yapraklarından süzülen
Kar endişesini gördü kirpiklerim.
Islanmış sularda
Kupkuruydu bir ilkyaz.
Güneş, dedim
Yandığından bihaber.
Gri bir ayazı da tattım
Mevsimini ve takvimini yitirmiş haftaların
Tenha günlerinde.
Damarımda neden isyankardı kan
Bu bulutlar hangi göğün tutsağıydı
Bilemedim.
Pirinç bir buhurdanlıktan tüten
Ay yorgunu düşlerimle
Ve bu çorak, bu yalınayak aklımla
Yürüdüm kırmızı bir sürgüne.