Gri bir sandal, içinde ben elimde kırmızı bir şemsiye
Çöl olmuş denizin ortasına demir attım
Yağmurun yağmasını...
Denizin dolmasını...
Yol almayi bekliyorum
Elimdeki şemsiyeyi atıp ıslanmayi bekliyorum
Her şeyi geride bırakmak, her şeyi unutmak istiyorum
Buz tutmuş ellerim
Uzaklara baktıkca burnumun direği sızlıyor
Kara bulutlar üzerimde geziniyor
Yağ yağmur yağ artık sil süpür götür içimdekileri
Incilerim serpildi çakıl taşları gibi
Yağ yağmur dolsun deniz, götür onlarıda
Kalmasın hiç bir şey buralarda
Kalmasin sandalımın izi kumsalda
Geride kalan tek kırmızı şemsiyem olsun
Oda sana hatıra, baktıkca beni hatırla..
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 01:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sarı Menekşe](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/26/kirmizi-semsiye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!