Kırmızı Örtü Şiiri - Vuslat Demi

Ne var ki artık çok iyi anlıyorum
Ve şaşırmıyorum yalnızlığa
Hiç unutmadım çünkü sokakta insanların
Kaldırımları eskitip
Bana çıkmayan yollarını
Ki hepsi hiç değilse hayatlarında bir defa
Mutluluk adına ne varsa dünyada
Örtünüp üzerine
Kırmızı bir örtü gibi
Her günkü yollarından evlerine dönerken
İşinizdesiniz veya başka bir yerde
Bilmez ki!
Şimdi ağlamak
Şimdi gülmek kadar değerlidir yaşamak
Çünkü sonu buysa
Ölmek elbette güzeldir.