Kırmızı Mavi Arası Şiiri - Sinan Köseoğlu

İçinde ihtiyar bir balıkçıyla;
Sabahın erkeninden gecenin ıssızına değin
Aralıksız denizlerde dalgalı çocuk...
Sesleniş sonlarında bunca ünlem,
Uğultusu keskin bıçağı koruların

Doğumun ve ölümün aralıksız seviştiği bu toprak,
Bu toprak kurak, nem bu toprak
Dış dalga iç dalgayla dövülür aralıksız, sevilir kıyı
Bölünür, parçalanır...
Binlerce kum olur taş
Aleti tutan el ustalığı,
Ya tümden fakirlik, ya sonsuz deniz...
Kıyılarda güneş, kıyılarda su, kıyılarda ten... Sen
Sen çocuk!
Çamaşır ipinde rüzgâra esrik kırmızı-mavi arası gidiş-geliş,
Bir sen, bir sensizlik...
Yağmur gebelenirken buluta,
Gece karabasanların
Hem hiç çalmasın kapı, aralıksız kulak kapıda
Gemici düğümü
Dört duvar düş
Aç gözlerini! Yönlerin seçilmeyişi bilmeyiş değil
Uzun zaman, ölümcül duvar
Ya hapistir son, ya renk kuyusu çıkış