Kırmızı Mantolu Kız Şiiri - Emre Özsarı

Saçların iplik gibi düz tatlı güzel bir makyaj
Köşeden geliyorsun adeta ışık saçıyorsun
Gözlerin parlıyor ve zifiri sokağı aydınlanıyor
Bir an kalbim duracak gibi oluyor
Kırmızı mantolu kız geliyor

O an yüzüne bakarken boğazım düğümleniyor
Kelimeler sıraya diziliyor
Hangisini önce söylesem derken ağzım dilimle kavga ediyor
Ve yüzüme bakıyor, ben susuyorum o söylüyor
Kırmızı mantolu kız geliyor

Duyduklarımdan sonra heryer benim oluyor
Gönlüm deli misali gece yarısı sokakta geziyor
İşte bu derken heryere karanlık çöküyor
Yolum zifiri sokağına düşüyor
Aklımda sen
Ağaçlar yapraklarını dökmüş sonbahar geliyor
Belki tekrar yeşerir ümidi ile son damla yaş kirpiklerimden toprağa düşüyor