zaman eğildi
kırmızıya serildi
püripak
çaldılar çocukluğu
tomurcuğum suya değdi
bu çok şey..di
hiçsizlik reyonunda
kırmızı gölün
can sureti caddeler
cennete düşüyor
al desenli mendiller
şimşek giyindi şehirler
yalnızlık kalyonunda
maval günaha yatkın
ilenç tarihin boynunda
sedasız mühür
kırmızı leke
insanlık madalyonunda
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Usta Diriker](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/13/kirmizi-leke-2.jpg)
Neler neler sıralandı çağrışımlarımda. Her çocukluk zaman hırsızınca çalınmaya mahkum. Göl kırmızı bulutlar da öyle, izdüşümden.
Lekeye denk düşen kırmızı.
Yanaklarda heyecan rengi. Mendillere de neden çok yakışmaktadır bilinmekte.
Reyon, kalyon ve madalyon diziliminde.
Hiçlik, yalnızlık, insanlık.
Allaştırılan soyutlukla utandırılılan leke.
can sureti caddeler
cennete düşüyor
al desenli mendiller
şimşek giyindi şehirler
yalnızlık kalyonunda
CENNETE DÜŞEN AL DESENLİ MENDİLLERİN ISLAKLIĞINDA DONACAK İNSAN OLDUĞUNU ZANNEDENLERİN YÜREĞİ....
İNSANLIK ERİYOR KENDİ GÖLGESİNİN ANLAMSIZLIĞINDA...
SEVGİLER ŞAİR....
TÜM YORUMLAR (2)