1958 Eylül/ Viyana
Ölüyorduk değilmi..
O uzun soluklu nefeslerimiz camın buğusunda kendi kaderiyle sevişiyordu.
Biz beyaz bir çarşafın üzerinde kirletiyorduk birbirimizi ve sabahın ilk ışıklarında ruhumu kaplayan o karanlık hançerdin sen..
Yoktun;
Ucuz bir otel odasımıydı kalbim..
- Simon.. 1958/Eylül Viyana
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
