Elimde son sigaram
Dilimde son şiirim
Yürüyorum...
Çıplak bir ağaca
Dokunuyorum
Isıtmak istercesine,
Kimsesiz çocuklar
Geliyor aklıma
Yorganlar örtüyorum
Üzerlerine...
Işıklar yanıyor evlerde
Hayaller kuruyorum,
Yalnızlık daha da işliyor iliklerime...
Kapınızın önünden geçerken
Kırmızı karanfiller bırakıyorum
Basacak üzerine, diyorum
Basacak,
Görmeyecek yine...
Bir tepeye oturup
Yıldızlar sayıyorum
Bir yıldız kayıyor
Elimle tutuyorum,
Belki; sevdiğim birinin
Yıldızıdır,
Ölmesin diye...
Bir avuç toprak
Alıyorum elime,
Kıskanıyorum alçakgönüllülüğünü
Her canlı çiğniyor
Seni, diyorum
Hepsini doyuruyorsun yine...
Kuşlara kızıyorum
Gündüz uyusalar olmaz mı?
Paylaşsalar bu gece
Yalnızlığımı benimle...
Işıklar sönüyor
Bir bir evlerde
Çocuklar, diyorum
Küçücük çocuklar vardır
O evlerde,
Hepsinin ellerini tutuyor
Düğmesiz ışıklar yakıyorum
Gecelerine...
Sondan bir önceki şiirim dilimde
Yürüyorum,
Geçerken kapınızın önünden
Tüm karanfilleri alıyorum,
Çünkü; sen de uyuyorsun
Beni, düşünmüyorsun! ..
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı tercihler.
Canı gönülden kutluyorum,
Harikulade şiiriniz.
Gündüz uyusalar olmaz mı?
Paylaşsalar bu gece
Yalnızlığımı benimle...
Işıklar sönüyor
Bir bir evlerde
Çocuklar, diyorum
Küçücük çocuklar vardır
O evlerde,
Hepsinin ellerini tutuyor
Düğmesiz ışıklar yakıyorum
Gecelerine...
Güzel bir seçim.
Gündüz uyusalar olmaz mı?
Paylaşsalar bu gece
Yalnızlığımı benimle...
Işıklar sönüyor
Bir bir evlerde
Çocuklar, diyorum
Küçücük çocuklar vardır
O evlerde,
Hepsinin ellerini tutuyor
Düğmesiz ışıklar yakıyorum
Gecelerine...
Çok güzeldi. elinize yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (8)