Ağlıyor sessiz, sessiz bir kırmızı karanfil hasta
Âşık şairin titreyen ellerinde
Yalnızlık deniz feneri çakıyor gözlerinde
Bir yanıyor, bir sönüyor kimsesizliğe
Şairin gözyaşları karanfile damlıyor
Sessiz, sessiz kırmızı karanfil ağlıyor
Çok uzaklarda bir kentte gece,
Bir kadın uykusundan uyanıyor
Başucunda bir demet kırmızı karanfil;
“kokla beni, sev beni” diyor.
“Sana âşık bir şairin bahçesinden
Koparılıp gönderildim bitimsiz özlemlerle
Yastığına koy beni uyuyalım birlikte”
Uzaklardaki kırmızı karanfiller kentinde
Şairin gözyaşları karanfillere damlıyor
Kırmızı karanfiller ve kadın
Âşık şair için ağlıyor…
Dinmez ER Çeşme / 2010. 08. 13 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 13.8.2010 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum çalışmanızı sayın Dinmez Er...
Kutlarım
kırmızı karanfil dahada güzel kokar olmuş misski amber saçmış kokusu artı on puanımla kutlarım şaiirimi saygılar
TÜM YORUMLAR (7)