Sadece onların hikayeleridir anlatılan
Ki erken,çok erken büyüyenlerdi onlar….
Erken büyüyenlerden, ama asla omuzlarını düşürmeyenlerdendi
Babasına sorardı hep, ne zaman bana bisiklet alacaksın, diye
Kırmızı kar yağınca,derdi babası
Ya da balık kavağa çıkacak….
Yıllar geçti hep bekledi…
Kırk yıl sonra hala bekliyordu kırmızı yağacak karı
Düşündü….
Koyardı aslında, bir balığı kavağın dalları arasına
Kavaklar kaybolmasa, babası hala hayatta olsa….
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ellisine merdiven dayamıştı hikayesini anlattığında. Bisiklete değildi özlemi kendi baba olmuştu çoktan. Ama içindeki çocuğun hala korunmaya ihtiyacı vardı. Çocukluğunu ve babasını özlüyordu deliler gibi. Yorgundu ve ağlıyordu. O da yüreğime dokundu. Ve izi kaldı...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!