Kırmızı Kar Şiiri - İsa Yılmaz

Kırmızı kar yağıyor
Üç tarafı denizlerle çevrili gözlerimin
Mavisi çalınmış hayallerin
Güneş siyah bugün
Yemyeşil bulutlar
Dallarını yere doğru sarkıtmış ağaçlar
Düşüyor yasak meyveler
Isırıldığı yerden kanıyor elmalar
Dünyanın bir ucunda Adem
Öteki ucunda Havva
Kaybettiği cennetini arıyor aşk
Yalnızlık rengine bürünmüş kumlar
Her kalpte gizli bir çöl var
Habil’in boynunda bir bıçak
Ve Kabil kadar yaralı intikam
Pişmanlık sarısından mezarlar
Belki de hiç yaşanmamalıydı hikayeler
Herkes mutlu olsun istiyor Şeytan
Başkalarına acı çektirmeden mutlu olamıyor kimi insan
Vardığını sanıyor vatansız yolcular
Beyaz topraklarda kayboluyor izler
Taşlar kadar soğuk saatler
Gittikçe yaşlanıyor yüzler
Keşke hiç ölmeseydi anneler
Ve kavga edecek kadar büyümeseydi çocuklar
Kırmızı kar yağıyor
Ta ezelden beri herkes onu beyaz sanıyor…

07.05.2023