Kör olmuş dideler, kalper tutulmuş.
Aşkının narına, ruhlar kül olmuş.
Şair Salih abd-lığa, değmiş irkilmiş.
Bu derde dermandır, ölüm kurtuluş.
Gözünü kapatır, uykuya dalar.
Güneşten ötede, yıldızlar söner.
Âlem bilmez hab-ını, bana görünmüş.
Gönlünün ucuna, leblerim değer.
Setleri önüme, çinni seddidir.
Lakin bu kız, Türkmen prensesidir.
Kim bilir nereden, şeyyadlık öğrenmiş
Kalemi silah; yazı, mermisidir.
Batır yüreğimin, orta yerine.
Sakın biraz daha, inme derine.
İncittin kalbimi; bak, burnun kanamış
Kırmızı kan, bulaştı ellerine.
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!