Kırmızı Kalem Şiiri - Emin Karakaş

-Nasıl oldu abi

-İlk okuldu işte
Ben böyle 1.30 boylarında
sınıfın yakışıklısı
O okulun güzeli sıra arkadaşım
Fatma
Yani ilk aşk olası
Bir gün kendisinin içime karıştığı yetmiyormuş gibi
kırmızı kalemi karışmış kalemliğime
Hacı vergi harabına vardım
Saçlarım bir tarafa taralı
Kafamda cümleleri kuruyorum
heycandan da elimdeki kalemi sıkıyorum
Kuşkonmazı dönmezden ayak sesinden tanıdım
Beyaz rugan ayakkabısınıda giymiş
Gelir gelmez
''Kırmızı kalemim nerde? '' dedi
''Dur bişey diyeceğim sana'' dedim
''Kırmızı kalemime bişey olmadı demi''dedi
''Yok başka şimdi Fatma ben seni...''
Derken yine girdi araya
''Nerde o zaman kırmızı kalemim
versene?
Tutamadım kendimi;
''Al kırmızı kalemini kalemde kalem bişey diyeceğiz'' dedim
''Ay bu ne ya''dedi kaçtı

-Niye abi?

-Oğlum kalemi parçalamışım,elim kanamış
O gün dank etti kafama
Sen kıçını yırtar kanarsın
O ay bu ne ya der kaçar
Çünkü kadın aşkı bilmez oğlum
Zora geldimi ''ay bu ne ya''

-Abi bu ne ya?

-Bak bardakta gitti iyi mi?
Bak bunu da yaz kafana
Ne yaparsan çıkmıyor o kırmızı kalem senden...