Bu gecenin işkencesi adamın birinin adım sesleriyle dönüyor,
Her adım bir saniye, dakika, saat, sahi kaç kişinin hayatından çalıyor?
Sokağın başındayım ben, göz bebeklerim terliyor,
Şapkasından akıyor çocukluğumun beşeri kaldırımları,
Kan kan, damla damla...
Kimselere anlatamadım şehirdeki olasılıkları,
Aldığım nefesle içimde sakladım, büyük bir utançla
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta