Kırmızı Kadife Kanepe

Bir kırmızı kadife kanepeye uzanmışım,
Korna sesleri, hızar sesleri
Rutubetli Akdeniz meltemi,
Memleketim.
Taşları dökülmüş dağlar gibi validem,
Çökmüş yere, bamyalar ayıklamış.
Nesiller aşmışım, ben olmuşum.
Üstüme sinmiş gömleğimin,
Denizlerin kıyısı, memleketim,
Bir öğle vakti,
Ansızın,
Hücrelerimin bağırışlarına uyanmışım da
Nesiller geçmiş,
Ben neden olmuşum?
Bir şahit de mi çıkmamış,
Bir duyum alan?
Çığlıklarına kulak verdiğim hücrelerim,
Sizlerde mi?
Beyaz çarşafları serili, kırmızı kadife kanepede,
Gözlerim yarı baygın,
Fakat ne görüyor öteki yarısı,
Karşı dairedeki, demir bakır şömineler…
Palmiye ağaçları ne kadar uzunlar,
Gövdeleri çıplak, kuru dalları tepelerinde…
Fakat ben neden olmuşum, haberleri mi yok.
Kırmızı kadife kanepenin üzeri,
İşlemeli beyaz çarşaflı,
Handiyse cevap bulacağını sandın bak.
Çarşının ortasında bir gar olacaktı,
Sıcak şerbetli tatlılarla bastırmalı, bu öğlen sıcaklarını.
Kadife kırmızı beyaz çarşaflı kanepenin üzerinde,
Validemin dokuduğu, işlemeleri olan.