Kırmızı ışıkta cama yüzünü yapıştıran küçük kız
Kocamanmış burnun, dudakların da kocaman...
Minik ellerinin arasından bana bakıyorsun gülerek
Sen baktıkça donuyor adamlığım kırmızı ışıkta
Duruyor sanki zaman sen baktıkça öyle öfkesiz
Eriyor adamlığım gitgide eriyor oracıkta...
Derken kornalar çalıyor arkamda, kızıyor insanlar
Hızla basıyorum gaza, kara gözlerin çakılıyor aklıma
Cama çıkmış yüzünün izi, benim içim dışıma
Nihayet varıyorum işyerimin kapısına
Biraz öksürüyorum önce, ses kontrol, evet iyi
Ciddiyet yerinde, biraz tebessüm
Selamlaşmalar; naber Cafer?
Günaydın Fatma hanım nasılsın?
İyi günler Yusuf...
Başladı oyunumuz; önce şirketi
Sonra Vatanı kurtaracağız bugün de...
Odama geçip oturuyorum
İyice sıkmışım, kasmışım kendimi
Mendilin düşüyor buruşmuş avucumda iyice
Ben hiçbir şeyi kurtarmak istemiyorum bugün
Seni düşündükçe...
Kayıt Tarihi : 12.9.2007 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!