Kırmızı Hep Mavi Şiiri - Sena Küçükkoç

Sonsuz bir mavi...
Hani gökyüzü gibi,
Huzur verici...
Mavi...Soğuk, sessiz, sakin.
Kırmızı sıcak, öylesine ateşten.
Ateşin rengi ya kül etmeli herşeyi;
Ya yakacak maviyi,
Ya sönecek maviyle.
Olur mu ki?
Geceyle gündüz kavuşmuş mu ki
Kırmızı yakmasın mavisini, mavi söndürmesin ateşini?
Ateş tek başına ne ki?
Mavi yalnız olabilir mi?
Olmayacak böyle tabi,
Biri yanacak, biri sönecek
Kavuşacaklar işte, o gün mahşerdeki gibi
Kül olacaklar, belki çamur...
Kalmayacak, ne kırmızı ne mavi.
Bir olacaklar, belki acı...
Aşk olacak, sonra;
Kimse anlamayacak onları
Yine mavi yine kırmızı olmak isteyecekler bir gün
Ama artık ne mümkün!
Birlikte kül olmuşlar, aşk olmuşlar
Ayrılamazlar ki...
Aşktan da öte sonsuz olmuşlar.