Kırmızı Güller Açsın. Şiiri - Ahmet Kara 4

bir ilahi hükümdür
burada geçen sensiz ahlı yılların
bana anlattığı acı hikayesi

her damla göz yaşında anlatırdı aşkı
bir gönül sevdasında

öyle bir hasretti ki bu
servi simin gonca misali duruşuna şavkı vurmuş
ayın halesine yıldızları düştü
güneş oldu ısıttı aşk dolu bakışların.

sensiz geçen günlerin
sessiz kederinde sevda olan ağıtların
içimde ki hicranıdır rıhtıma vuran bu deniz dalgaları
uzaklarda girdabına düşürdü bırakmıyor günahları.

sağımda sen solumda sen ne yana baksam sen
bir günahtı gözlerimde masumca akan
ruhumda sendin beni sana tutsak eden
soğuk ayaz gecelerimin sıcaklığında

"efkarından gülü soldu maşuka
ahı yaktı beni kaldım sabaha"

eskimeyen eski radyolarda bir
hüzzam şarkıda

anladım ki kalmış bir hatıra.

eyyy !

çölde susuzluğumun sabrı olan aşk
kapkara gecelerimin aydınlığı olan aşk
dikenlerinde yüreğime şifa olsun

kalbime giren bir ok gibi saplandığın yerde
yavaş yavaş aheste aheste acılarımla yak beni
yeter ki yaktığın yerde

aşkla açsın kırmızı güller.