Kırmızı gül sevdalım ölüm hak ve muhakkak
Benim, seni düşünüp ahlayıp, ağlayacak
Ama bilki sevdana doymak mümkün olmuyor
Senin ölümün bende, dirilişin olacak…
Emin ol, itimat et sana doymayacağım
Sakin ol ve inanki sana kıymayacağım,
Ölüm mukadder ama bence yitmek değildir
Senden önce ölürsem kabre sığmayacağım…
Şayet erken gidersen, ara sıra geri bak...
Toprağına yaşlarım, müzeyyence akacak...
Vasiyetin aklımda, mezarına hatıram...
Koyacağım bir demet kırmızı gül olacak...
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölürsem kabrime gül getir diyor; Kırmızı güllerden tez yetir diyor; O dünyada görüşelim diyor da, Bu dünyada görüşmek istemiyor...
![Gürsoy Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/13/kirmizi-gul-sevdalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!