Kırmızı Gül Şiiri - Hayrunnisa Buzlu

Sensizliğin bir adı yok
Anlamı hiç olmadı zaten
Sensizlik kimliğini kaybetmek gibi
Benliğini yitirmek gibi
Bilmediğin bir lisanda konuşmaya zorlanmak gibi
Acın gözlerinden dökülürken
Dünyanın kahkahalarla "iyi misin?" demesi gibi

Serin rüzgarlarda kor gibi yanmak sensizlik
Sensizlik uykuların haram edilmesi
Kör kuyularda hıçkırırken kimsenin duymaması gibi
Ve amansız bir hastalık sensizlik
Hiçbir hekimin çare olamadığı ve olamayacağı
Amansız bir hastalık sen-siz-lik

Acıma, kalbimi ve benliğimi delip geçen yarama
Çare bulamadım sevgilim
Adını koyamadım, kimseyi suçlayamadım
Çok zaman geçti sen gideli sevdiğim
Günler aylar, aylar yıllar oldu
Ve ben artık öğrendim yaramı sarmayı
Onunla nefes almayı
Onunla bir olmayı
Ve şimdi sensizlik bende bir acıdan çok
Üstünü güzelliklerle örtüp saçıma taktığım
Gülüşümün yanında asılı
Bir kırmızı gül