Kırmızı Gül Şiiri - Feyzullah Evcil

Kaderim belkide,
Yalnızlık.
Hazin bir duygu, acılarıyla.
Tamda sevdiğim anda,
Kurşun hızıyla gelen,yalnız bırakan ileti.
Derinden bir iç çekiçle,
Veda etmeden sevgiliye:gitmek
Böyle daha zor.
Kanayan bir yürek,
Tutmayan diz bağları,
Görmeyen gözler.
Unutulmaya atılan yavaş adımlar.
Belkide daha güzel böylesi.
Yine,
Yalnızca,
Sessiz.
Gideceğim yalnız sokaklarda,
Bir kalbe yerleşebilirim,kimbilir?
Yada:
Gül ağacı varsa
Onun altına yerleşirim.
Sonra bakarsın,
Bir gül olurum.
Kırmızı hemde
Koparırlar bir defa koklamak için
Göz önünde,
Köşede vazoya koyarlar
Bir damla suda,
Ölümümü görmek için.