Kırmızı Gül Şiiri - Mehmet Özsan

yarim ben sana ne demeliyim,
osmanlı sarayından gül koklamak istersin
resmini yapsam kırmızı gülün
mesela
taksim tranvayında
sarı lüle saçlarınıda koysam tuvale
arka planda binaların rokoko süslemeleri
şeker ahmet paşa kıskansa beni
ah şer-i mahkeme
ah sansür
ah osmanlı ahvali

sene bin dokuzyüz on beş
cepheler çağırdı
dört bir yana saldılar beni
vurdum vuruldum...
döndüm
ne ayağımda çarık ne başımda serpuş
ah ittihat terrakki
ah enver paşa
ah vahidettin

yangın yeri gülistan
telgraf sesleri
yuvasına od düşmüş kuş sesleri
kuva-i milliyenin atları köpük köpük
ah anam
ah babam
ah yarim

karadenizde takalar
susmuştu martılar
küre dağlarında kağnıları
şerife bacının kuzuları çeker.
gördümde yüreklendim
bismillah dedim inönüde
ha babam de babam
bayramda ne ki kocatepede
başladı büyük taaruz
çiğiltepede susmuyor mitralyöz sesleri
kırkbeş dakika yürüseydi zaman
aman
albay reşatın şakağında kırmızı gül bitti
esir aldı zaman sözü

ege göründü

yaşa misak-ı milli
yaşa hakimiyeti milliye
yaşa kemal paşa

hadi yarim
ben ben oldum
sen sen oldun
gülistan çorak
suluyalım
meriç sakaryadan
yeşilırmak kızılırmakdan
dicle fıratdan
allansın bahçem
hergün heran bir yıldız bir ay düşsün alnına

kokuyor kırmızı güller
kokla yarim

(eskişehir- mart 2010)