Çoğu zaman,
Sabah çok erken kalkarım.
Elimi, yüzümü yıkar
Evimin sokağa bakan pencere yanına oturur,
Yeni başlamakta olan güne,
Merhaba derim…
Gönlüm mutlulukla dolup taşar.
Serçelerin cıvıltılarını duyar,
Komşumuz yaşlı bir kadının evine ekmek getirişini izlerim.
Duygulanırım…
Her gün;
Sabah saat 08.30’da,
Dolmuş durağına bir bayan gelir.
Modern giyimli, alımlı ve hoş…
Bu bayanı çoğu kez görmüşümdür.
Kimdir? Nereye gider?
Herhangi bir işte çalışır mı bilmiyorum.
Ona kırmızı giysili kadın derim.
Ona yürekten başarı ve mutluluklar dilerim.
Az sonra dolmuş gelir,
Bayan dolmuşa binip işine gider
Ardından baka kalırım!
Kırmızı giysili kadın,
Ah kırmızı giysili kadın ah!
Sabahın sessizliğinde beni dertlere saldın.
Seni sevecek, sana yar olacak adama
Eşine, yoldaşına…
Ne mutlu, ne mutlu!
Ah kırmızı giysili kadın ah!
Kayıt Tarihi : 14.8.2016 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabahları erken kalktığımda pencere yanına oturur, çevremi gözlerim. Sabahın sessizliğine dalar gider, kendimce hayaller kurarım. Herşeyin iyiye, güzele ve doğruya yönelmesini isterim. Yeni günün getirdiklerine merhaba derim. Bu şiir belirttiğim duygu ve düşüncelerin ürünüdür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!