Kırmızı gece Şiiri - Selim Başar

Serin ateşlere düş, sarp tepeden, selâmen
Ve yarım iken inan, tam üstünde tamâmen.

Hakikate muhalif, zıddı ile ittifak
Aynı kadere namzet, Geceyi sağan şafak,

Çorak tarla utanmaz, hasatsız senelerden
Bu kaçıncı kaçıştır kırmızı gecelerden

Anamın ak sütünü, kusturan nesne nedir?
Acep kırmızı gece, kaç şafağa gebedir?

Bedenden süzülen ruh, bilet alır berzâha
Yalan ihtiyar küre, kavuşmadan felâha

Ömrünün güz’ü koşar, ecel salıncağına
Ya menzile salınır, ya düşer kaf dağına.