Kırmızı Fularlı Kız Şiiri - Abdullah Kar ...

Anne, pembe bir gül al bizim aile yurdundan
...........dalgası deniz özlemli göller yöresinin
Ankara göçünden önce gül diyarı Isparta’nın.

Anne, koy bakışlarını sarışın bir yörük gülüne
........................terk edilmiş yârenlerin obasında.

Anne, dokun dudaklarınla güneş sarısı bir güle
...........ki benim yüzümdür, sar ten sıcaklığınla
Söyle gülüm, söyle kumral sarım, söyle uçarım
...........ulu dağların güvercin alaylarına karıştın
Söyle kavga yüklüm, giden yalnız ben değilim
Gezi direnişlerinin buruk acı ve sevinçlerini de
........................aldık yüreğimize, düştük yollara.

Haziran havası bizim oralarda ne bahar ne yazdır
...........Gezi direnişlerine her yanıyla ela kızıldır
Yürüyüşlerde tümden rengiz, ha burada ha orada
.......................kırmızı giymek bir tutkudur bizde.

Anne, bizde kızıl yaratmak ve yaşatmak farklıdır
...........ne kem gözlü, ne eli kanlı, ne dişi kanlıdır
Kızıla kaynar bilenmede yaşam direnci savaşımla.

Anne, kırmızı bir gül, göller yöresinin gülü gibi
Elinle tut, bak kızıl sarıdan gülen sabah güneşine
........................gülün tacında göz göze kalacağız
Ve kumsalı saçlarıma benzeyen bir su kenarında
...........zafer işaretiyle bulacaksın güleryüzlü kızı.

Bir şehir ki uzak dağ zirveleri karla alacalanır
...........düşer baharları Akdeniz suyuna
........................yan yana yüzerler aynasında
O hazirandı, o şehrin meydan ve sokaklarında
...........direniş isimlendirdi: kırmızı fularlı bir kız.

Anne, dili bir başkadır o eskiden beri asi dağların
...........lügatsız dinlenir türlü sedaları, nidaları
.......................Eğer dediklerime inanmazsan
bir gün bizim dağlara çevir yüzünü, git
Birkaç gece peş peşe güllük gülistanlık kırlarda
............gecelen, konuşan doğaya kulak ver, dinle,
şimdi kaldığım yerlerin şarkı, mesaj ve şifrelerini
kendin anlarsın, bizim birliklerin sesiyle söylersin.

08.06.2017