Kırmızı Eniş Şiiri - Ömer Tural

Karagölün batısında ve Haçoğlu bağının hemen yamacında bulunan,isminden anlaşılan Kırmızı enişin toprağı kızıl,kırmızıdır.Arka tarafı öteyüğzü,Gazilerin ağlı,ince bel,çift ağal,ırmak bucağı.
Çifçilik yapılma hesabıylan ayrıca hayvanları otlatmak için Kırmızı enişin yolundan gidilip,geliniyor idi.Burada gani yüklü ve öküz arabalarını eniş aşağı zaptedebilmek için zincire bağlı kızak,tekere takılarak,arbalar firenlenerek aşağı iniyordu,pur olan bu yollar araba tekerlerinin yaptığı iz içinde beliligini yakın zamana kadar korumuştur.

Kırmızı enişin güneye doğru yamacı pur olduğu için beyaz bir görünümü var.Daha önceleri kireç imal edildigi söylenmektedir.Bu purda payam dedigimiz,bademe benbzer bodur agaçlar yetişmektedir.Dağ kekik otuyla bezenmiştir.
Geriye kalan kısımlarda köy halkının hayvanları otlatılmakta olup düzlükleri tarla olarak ekilip biçilmektedir.buralarda genelde buğday olmakla birlikte eskiden hayvan yemi olarak kulanmaya bırçak,ayrica mercimek yetiştiricilgi yapılırdı.

Köyümüz yerleşim bölgesi olarak insanların yararlanabilecegi her şey mevcuttur.Kuzey kısmında linyit kömür madeni bulunmaktadır.

Yol düzergahında pertrol ofisi mevcut olup,köy halkı araçlarına rahat akaryakıt temin edebilmektedir.Köyümüz çok güze verimli bir eraziye sahiptir.Her ne kadar ekip biçme işini herkes yapmasada,bir çok aileler çifçilik üretimini şirket haline dönüştürmüş,modren araç gereçlerle toplu ekime geçmiştir.

Daha önceleri bu çevrelerde yaşayan insanlar genelde yüksek yerlerde kendilerine yerleşim alanı seçrek,gözetleme kulesi olarak kulanmışlardır.Tabi önceleri böyle plan poreje olmadığından dolayı inanlar yüksek yerlere ev yaparlarmş,olup bitenleri görüp,seyretmek için.Pur kırmızıeniş,sivri ve kale dedikleri dağda temel kalıntıları halen mevcutur.İnvce belin üst kısmındfa yayla evlerine giden yöre halkımız yaylanın otundan,suyundan yararlanarak süt,yoğuurt,peynir üretimi yapıp yaylanı serin olması dolayısıyla kuzulara kölen yapıp orda koyun ve kuzularını emiştirirllermiş.
şimdi ise hayvancılık yerli işletmecilige dönüşüp,büyük baş hayvanlar ahırlarda beslenip yetiştirilmektedir.

(Ömer Tural -2007)