Kırmızı Bir Uçan Balon Şiiri - Sekri Vuslat

*

bir varmış, bir yokmuş ama,
aşk hep varmış...

bir gün aşka kanmış,
hem sevmiş, hem sevilmiş,
kapkara sevdalanmış...

gelmiş zaman, gitmiş zaman,
kafası karışmış,
aklı yüreğiyle yarışmış,
koşmaktan yorulmuş,
hisleri durulmuş,
birden 'dur' olmuş,
aklına 'kur' yapan korkuları,
çabalarına 'sur' olmuş,
cananının elinden,
canevinden vurulmuş...

baygın düşmüş,
bir kenara sızmış,
uyanınca etrafını süzmüş,
ozan sanıyormuş kendini,
gel gör ki basit bir sazmış,
tellerine dokunmuş mızrab haşince,
çok içerlemiş buna, çok kızmış,
oturmuş kendince kaderini yazmış,
kışta sanıyormuş kendini,
lakin mevsim yazmış,
acı çektiğini sanıyormuş,
aslında duyduğu hazmış...

kaleme kağıda sarılmış birden,
gözyaşları içinde,
bir uçan balon çizmiş,
o zaman anlamış ki,
mesele ne 'senmiş' ne de 'benmiş',
asıl mesele 'bizmiş',
belli ki yüreğini beyhude üzmüş...

kırmızı bir uçan balon olmak istiyormuş artık,
parmakların arasından kaçıp,
gökyüzünde süzülecek,
nerede ve ne zaman,
nasıl patladığı kimsece bilinmeyecek,
kaçıranın hafızasından asla silinmeyecek,
kırmızı bir uçan balon...

tutabilene aşk olsun, tutabilene aşık olsun...

*