Kırmızı Başlıklı Kız ve Ayçiçekleri

KIRMIZI BAŞLIKLI KIZ VE AYÇİÇEKLERİM

Ordu ordu gidişi vardı ayçiçeklerinin
Kadınlar
Kadınların ellerindeler
sepetler içindeler
ayçiçekleri
yığınla kuş havalandı
henüz ıslak erik ağaçlarının
dut ağaçlarının gölgesinden
birden bire
atılan sapan gibi
beklenmedik
oysa ne kuşçu var ne ben varım
elimde kapanlarla
Floryaların peşinde koşuyorum
Ben sadece gönlümün kahpeliklerini avlıyor
kendi kendime
kusuyorum
Göksu deresinde düşlerimi
gammazlıyorum
gidilmemiş yerlerim çekilmemiş acılarım var
senle ve de sensiz
tüm ağlamalarım duyulmadı henüz
şadırvanlarda
tenhalarda
ve senin sofralarında…

öylesine havalandı nazire yaparcasına sığırcıklar
dal dal üzerine konmuş yuvaları
yavrularının sıcak yumurtaları
tamamlanmamış ötüşleri vardı
yeşil idi bereketli idi
sevecen idi
dağlarımız
ağaçlarımız
fabrikalarımız ve kahvelerimiz
ve avcılarımız
Göksu deresi üzerinde sağlam sığınaklarımız
sandallarımız
herkes için balıklarımız vardı
kırmızı başlıklı kızım gittin işte
sığırcıklarla
sanmıyorum
leyleklerle dönmeyeceksin
oysa senin için
gül bahçeli evlerim
ıslak hayallerim var
henüz bitmemiş
ben de gider oldum beklediğim yerlerden
sokaklardan
seni düşlerken içtiğim çaylardan

bilinmez yerlerde belirsiz sevdalarım olsun istiyorum
keşke diyorum
keşke seni başkasında
öpsem diyorum
başkasının gözlerinde
tüm çocukluğumla
koşuşsam
düşmeden
çarpmadan
betonlara
ıslak asfaltlara
seni sadece gözdeki buğu kadar sessizce
bir yaz yağmuru serinliğinde
özlesem diyorum

upuzun bir düş göreceğim
bu akşam
bir kelebeği göreceğim
çuang gibi çelişki içinde
kim kimin düşü merak edeceğim
onlarsız kaldığım tüm dostlarla
konuşacak
gülecek
belki yeni bir kitap alacağım
sormayacaksın sen kitabın içinden çıkmayacaksın
dolandığım tüm ağaç diplerinde
olsan da
nerden başlayacağımı bilmediğim şiirlerin
kapılarında
bulsam da
yargılayamayacaksın
sevgilerimi
intihar
kan dökücü bir tanrı
susuzluk
onursuz ve umutsuz köleleri
ateşler içinde yanacaklar
olmayacağım onlarla
çünkü ben ateş ile
sımsıcak
rüzgar ile serbest
ve ülkem ile açım
tüm bildiğim kelimeler dahilinde
yine nurlu bir deniz kıyısında
hep durduğum için
hep sandalı bir itebilsem diye düşlediğim için
olmayacağım …
hoşça kalın demeyeceğim
dünyanın tüm halklarına
anılarını eskittiğim tüm insanlara
hoşça kalın demeyeceğim…

oysa … oysa bilinmez yerlerde
belirsiz sevdalarım olsun
istiyorum
keşke diyorum
keşke seni başkasında öpebilsem
diyorum
başkasının gözlerinde
tüm çocukluğumla
koşuşsam
düşmeden
çarpmadan
betonlara
ıslak asfaltlara
seni sadece gözdeki buğu kadar sessizce
bir yaz yağmuru serinliğinde
özlesem diyorum

uçuşan sığırcıklar
kadınların ellerindeki ay çiçeklerini
yiyorken
ay çiçek koçanları dolu yerlerde
armonik sesleri gelirken
kadınların kulaklarına
seslendim
büyük çekmece gölü kıyısından
düşlerime
kırmızı başlıklı kızıma…