Hışımla yataktan fırladım. Geç kalmıştım sınava. Alel, acele hazırlanıp otobüs durağına koşarak gittim. Nefes nefese kalmıştım.
Buz kesmişti ayaklarım. Otobüs gelmek bilmiyor derken; nihayet gelmişti.
Neyse sınava tam zamanında yetişmiştim.
İstanbul’da yaşamayı sevmiyordum. Karma karışık, aynı zamanda da çok soğuk bir kentti.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta