Kırmızı ayakkabılara Şiiri - Zeynep Karacaa

kırmızı ayakkabı masalına ithafen

kadın doğdu
ve başladı müzik
önceleri el yordamıyla inşa etti kırmızı ayakkabısını
yaldızlı bir dünyaya yakalandı
elinden alındı yaşama arzusu
susturuldu
küle döndü kırmızı
bedeninde büyüdükçe büyüdü notalar
ritm attıkça kalbi yeni bir ayakkabı aradı

kadın büyüdü
tav oldu camekanda duran bir çift kırmızı ayakkabıya
müziğin gürültüsünü artık sadece o duyuyordu
dans etmeye başladı
parklardan geçerken
sokaklardan geçerken
büyülenmişcesine adımlar atıyordu
birbirini takip eden
bilmiyordu
kan kaybettiğini
bilmiyordu
çok farklı görünüyordu

kadın büyümeye devam etti
ayakkabılar rafa atıldı
oysa kadın biliyordu
müziği duyduğu an
yeniden alev alacaktı içindeki tutku
bedenindeki yaşlı kadın sustuğunda
ve aklındaki hayalet
lanetlediğinde onu dansla
yeniden kavuştu ayakkabılarına
günden güne onu tüketen ritmlerin içine hapsoldu
günlerce devam etti yola
eridi
sonunda celladına yalvardı
kes dedi ayaklarımı
tiz bir ses sonrası müzik sustu

.z