Çıplak ayağında bir türlü duramayan topuklu kırımızı ayakkbılar
Masanın altında gözbebeklerimle saklambaç oynarken
Çocuksu haylaz daha gizlenmemiş gülümseyişimdir sobelenen
Cennete bu denli yakın olunca ölümü arzuluyor insan
Küçücük ayaklarının altını bas geç üzerimden
Ez yüreğimi sivri topuklarınla
Ezdiğin yürekler değil mi zaten rengini veren kan kırmızısı ayakkabılarına
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta