Kırmızı Şiiri - Ceren Ağum

Yırtık,boş bir sayfa
Değersizdir gözde,
Kalemle kazınmayınca.
Mum ışığında aratır,sözcükler
Geceyi,gündüze
Yazı,kışa...
Yine girdim o tozlu raflara.
Öksürük tuttu beni
Açtım bir kadeh köşe başına.
Andırmaz artık
Kırmızı,dertliyi bana.
Sahi dertli ne alemdedir şimdi?
Derdini kaybetmiş olmuş divane deli.
Aman,yaklaşılmaz yanına
Aklını kaybedersin.
Olursun dağlara mecnunun hayali.
Mecnun bulur mu leylasını hiç?
Bulsa denir miydi ona mecnun hiç?
Kasvetin rengini aldı yine bu kalem.
Bende bırakıp çekip gitsem
Vursam başımı dağlara
Düşsem yeşilin boranına
Bakmışsın bulmuş beni kırmızının pembesi
Ama ben yine vurgunum kırmızıya deli