Kırmızı Şiiri - Yunus Özkan

''İmkansız aşka gönül verenler
Varlıklarından ödün verirler....''

Hiç geçmezken zaman,
Ne çabuk geçti yıllar...
Sensizlik bu kadar ağırken ömrüme
Yaşıyorsam uzak şehrimde, hayallerimde
Seni anmadığım tek bir gecem sana ihanetse
Bu kadar yakarken, içimi eziyorsan ve yüreğimi
Yüzümü asmadan yakıyorsan aşkın ateşini
Sevgimin inancıydı vuslat...
Kavuşmak demek bu güne kısmet...

Yanıyordu gece
Özlenen bir halin son kıvılcımı çakıldı
Ellerimde titreme hali
Gömleğin düğmeleri yarıya kadar acık
Aşkın tadı üzerime üzerime geliyor
Loş ışığın üryanlığını bozan kan kırmızısıyla
Kalbimin sesinden çalan şarkıyı duymuyorum
Gözlerim kararıyor
Sere serpe uzanan güzelliğin koynunda saklıyım bu gece
Özlemiştim seni
Özlemişsin beni...

Bir yıldız daha kaydı bu gece
Olmaz dediğimiz olmazlar oldu bu gece

Sabahın ilk ışıklarında
Güneşin tenine vurduğunu görmek
Ölmeden cenneti seninle yaşamaktı

Aklım yüreğime yenildi
ilk defa bu kadar...
Mutluyum...

İlk gün kadar sana tutkunum...