Kırmızı Şiiri - Vasih Moyan

pazar yerinde;
tezgahtaki son yumurtayı satmaya çalışan, bağırmaktan yorulmuş küçük oğlan çocuğu, bir yandan sokağa yayılan ciğer kebabının kokusunu solumaya çalışırken; bir yandan da; gözleriyle yeme uğraşısı içerisindeydi,

pazar yerinde ;
uç(a)masın diye elindeki kırmızı balonun ipini bir bileğine bağlamış, diğer eliyle annesinin elindeki filenin kıyısına tutunmakla meşgul küçük kız çocuğu, kırmızı balondan sonra kırmızı yumurtaya da sahip olabilme hesapları içerisindeydi,

tezgahta kalan son kırmızı yumurtayla , yine pazar yerinde arta kalan kırmızı balon bir an göz göze gelirlerken, birbirlerini ne kadar da iste(me)diklerini haykır(ma)dılar.

sonra;
kırmızılar bir araya gel(me)diler,
ve pazar yeri
kıpkırmızı bir kırmızıya boyan(ma)dı
pazar yeri gül(m)üyordu,
kırmızılar da…