Kırmızı! Şiiri - Saffet Çakır

Bir rahmet dokunur yağmurlar iner
Islanan çiçeğin dalı kırmızı
Rüzgarın öfkesi yağmura siner
Eğil de kulak ver, dili kırmızı.

Sözlerde kinaye, belki panzehir
Düştüm çıkamam bu nasıl nehir?
Uzaktan aklıma düşen bir şehir
İçinde sevdiğim, gülü kırmızı.

Sevda sevda dedim bir eski sızı
Eskimez içimde bir elin kızı
Merih'e dokunan çoban yıldızı
Ah etsem çıkamam yolu kırmızı.