Kırmızı Şiiri - Seçim Seziş

Çocukluğumdan kalma bir renk kırmızı
Olacaksa ayakkabı illaki kırmızı olsun.
Elmanın en kırmızısını severim.
Eskidi zaman...
Ben eskidim.
Eksildi yanımdan en sevdiklerim.
Lakin eksilmedi kırmızıya sevgim.
Zaman zaman yakalar ruhum o coşkulu rengi,
Çocukluktan kalma bir alışkanlıkla giyerim kırmızı pabuçlarımı.
Bu defa yürürken ahenkle kırıtır olgun bedenim.
Yürürüm yollarda biraz günah katılmış ruhum ve bedenimle.
Çoktan geçmiş çocukluğumu hissederek.
Masum gençliğimi ararım kırmızı pabuçlarımı bakarak.
Lakin o masum kırmızı yerini terk etmiştir.
Fettan, kışkırtan kadına
Dudaklarım büzülür,
Gözlerim nemlenir.
İçimde yaralı bir çocuk...
Hüzünlerle karışık, gülüşlere bırakır kırmızıyı.
Kırmızıyı çok sevdiğim bayramlara giderim.
Önemli olan çocuk olabilmek yeniden,
"Her şeye rağmen yürümek "derim.
Kırmızı ruhum pabuçlarımda kalsa bile.
Kırmızı takarım saçlarıma.
Bedenimi yürütürüm yeni ruhumla
Çocukluktan kalma kırmızımla