Sen kadar kırmızı, ben kadar soğuktu hüznüm.
Ve gece beni ısıtamayacak kadar sıcaktı.
Sense beni duyamayacak kadar tenha.
Bir ütopyaydı seni icimde büyütmek.
Sevgini, tenini ve kırmızıyı.
Ama seni hissedemeyecek kadar griydim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
zaman ve renk neler anlatmaz ki. kalemine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta