Artık yalnız bırakın beni,
Sıkıldım hepinizden.
Alıp başımı gitmek isterdim,
Sevmeseydim kendimi derinden.
Düşünmek istemiyorum artık geleceği,
Bugünü dolu dolu yaşamak varken.
Kuralları ezip geçmek istiyorum.
İsyan bayrağını çektim gerçekten.
Bilmiyorum ne olur halim,
İsteklerimi gerçekleştirirsem.
Bir martı kadar özgür olmak isterdim,
Ama martı da özgür değil ki ezelden.
Gülücükler dağıtmak artık zor geliyor,
Değirmenlerle pençeleşirken.
Bazen yağmur damlaları beni sevindiriyor,
O büyülü koku yükselirken.
Güzel bir gün diyorum.
Herhalde farklıdır diğerlerinden.
Yanılıyorum her zamanki gibi,
Çıkmak imkansız bu labirentten.
4 Haziran 1998 Perşembe 2:00 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 22.2.2011 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi kırmızı tükenmez kalemle yazmıştım. Kırmızı, aşkın, ateşin, tehlikenin, meydan okumanın, iddialı olmanın, hayatın kaynağı kanın ve şanlı bayrağımızın rengi. Kırmızı en sevdiğim renk. Şiirimi hem kırmızı tükenmez kalemle yazmış olmamdan dolayı hem de şiirimin içeriğinden dolayı ona bu ismi verdim. Kırmızı. Bu şiirimi üniversite sınavına hazırlandığım dönemde, sınav stresi ve heyecanını yaşarken dershanede bir türkçe dersinde yazmıştım.
İsyan bayrağını çektim gerçekten.
------
ellerinize sağlık
sürüden biri olmadığınızın belirtisi bu güzel anlamlı şiiriniz
tam puanla
TÜM YORUMLAR (2)