Kırmızı Şiiri - Dertli Su

Eyy nankör karanlık
Yetmedi sana incilerim, parlaktı
Tut anlarım ama sen bırakmadın
Uçtu kumrular telden son umut
İnanmamışlardı ilk bilirlerdi seni
Dehşete düştüler birer birer evet
Beklediler ışığını onlar ben değil
İnanırlar sana kanatlarındaki son tüye kadar
Yerdeler ama var o lanetli şey hala görüyorum gözlerinde
Yeter artık bırakın ipinizi anlamadınız mı
Bu karanlık sizi değil beni ister kızıl elbisemle
Ama bu sefer kusura bakmayın
Aldık sizin de beyazlığınızdan
Kırmızı size yakışmadı