yine resim çiziyorum,
tam da istediğin gibi...
ellerime bulaşan,
boyaların kayganlığıyla,
birbirine karıştırıyorum terlerimi...
akşam sefasına çarpıp,
içeri süzülen güneşi,
alıyorum içeri misafir diye...
sonra çayımı yudumlayıp,
kankırmızı fırçaları batırıyorum yine,
sevdaların içine...
kurumuş kalmış tualin üzerinde,
solgun renkleriyle süzülen,
bana göre suretin,
Monalisa'yı somurttururken baştan aşağı,
iğreti sözcüklerle mırıldanıp,
o sevdiğin şarkıyı,
boyuyorum yine...
kırmızı...
hep kırmızı...
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 08:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şiirimsi Adam](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/20/kirmizi-113.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!