Kirmizi Şiiri - Şair Metmetin

Kirmizi.. sevdigimiz..icimizdeki benlik..
yorgunlugumuz ve,de kizginligimiz..
tutustugumuz, körükle yaklastigimiz..
yüz ifademiz..
kirmizi.. günes gibi..
cakmak atesimiz..
kirmizi göz yaslarimiz..
alev topu cigerlerimize cektigimiz..
yaniyor kirmizi her bir yer..
memleket..
haril..haril..
mapuslarda canlar iskencede..kipkirmizi..
kitaplari yanan bir sairden..
her tarafi saran capulcudan..
agliyor kan kirmizi yazan bir kalemden..
yürekten..
itler sürüsü ac.. kafatasi avcilari..
tanrilarina kurban edilir..akan kanlar..
kirmizi..
fosurlar dere yatagi yüregimizden..
yüregimizde pihtilasir.
gök ÿüzü al.. giydigim atesten gömlek..
ilk celsede vuracaklar kellemi..
kan tutar..eller kilitlenir..
memik bakislar kirmizi..
memedeki süt..gözyasimizdan..
kus kanadindaki kacisimiz...
teyyarelerden..
üstümüzde ölüm yagdirdigindan.
patlayinca kücük ellerde,agitlar kandan.
yagan kar dudaktan..
kücük bir kasabadan..
kaldirmaz yüregimiz..memleket topragi kirmizidan..
güller nefret eder kendi renginden..
beyaz bir güvercinden..
zeytin dalindan..
ve kirmizidan..