Acı veriyor insana, savaşmak yirmi birinci asırda,, Acı veriyor bana, bu amansız savaşlara seyirci kalmak…
yoruyor beynimi düşünemiyorum, hani düşünmekte istemiyorum,,ama yinede düşünüyor insan,, bu sebepsiz zamansız ölümleri…
yoruyor beynimi bu çirkef insanlar,,yoruyor beynimi bu yalan serseri Dünya…
Gözlerim görüyor,kulaklarım duyuyor tüm yaşanan acımasızlıkları, ve elimden bir şey gelmiyor’ya,, işte ençok bu üzüyor beni…
Kırmak istiyorum kalemini,
Bu yalan şerefsiz, serseri Dünyanın…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta