KIRMA OĞUL
Türlü meyve veren dalı,
Germeyip de kırma oğul!
Kovan, kovan İrem balı,
Ham deyip de kırma oğul!
Bırak toprak demin alsın,
Yavaş, yavaş nemin salsın!
İster genç bir fidan kalsın,
Sevmeyip de kırma oğul!
Gönüllere kur ağını,
Mevsiminde ser bağını!
Anka gibi Kaf Dağı’nı,
Görmeyip de kırma oğul!
Dost elinden kül yiyende,
Dostluk hırkasın giyende!
Gel kalbime gir diyende,
Girmeyip de kırma oğul!
Can özüne cemre düşsün,
Ne incinsin ne de küssün!
Bir güler yüz, bir tebessüm,
Vermeyip de kırma oğul!
Okşa atın yelesini,
Sevgi doldur heybesini!
Dost bağının meyvesini,
Dermeyip de kırma oğul!
Şahan der ki sözün özü,
Bakmasa da görsün gözü!
Ahir ömrün bulsun güzü,
Ermeyip de kırma oğul!
MEHMET ŞAHAN
28.9.2017-İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.9.2017 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!