Kırma Kanatlarımı Şiiri - Yonca Dur

Özgür bırak ruhumu...

Gözyaşlarınla hapsetme

Boğma sevginle aşkı

Koyma ağırlığını üzerime

Dört yanımda

Sevda perdeleri

Yükselmesin

Bitirmesin içimdekileri

Ruhundaki bana olan tutsaklık

Bir tünel açmam lazım

Koybolduğum karanlığa

Yapmam lazım

Yapamazsam

Nefes almaya yer kalmayacak

Özgür bırak ruhumu...

Ellerinle hapsetme

Kırdım kafeslerimi çoktan

İyileşti kanatlarım

Geciktim oyalandım

Sonsuzluğa uçmam lazım

Bırak...

Ne olursa olsun

Alaca karanlıklarda kaybolayım

Bilinmeyenlerdeyim

Yok olayım

Ama özgür kalayım...