Kırma İnsan Kalbini! Şiiri - Ekrem Çiçek

Kırma İNSAN KALBİNİ!..

Küresel egemen güçler;
Her şeyi PARAYA çevirdi
AHLAKİ değerleri yok saydı,
Yıktı, biçti, DEVİRDİ!..

Yıkıcı olma, YAPICI ol;
SEVDA SARAYInda kapıcı ol,
İster tatlı, ister acı ol,
KIRMA İNSAN KALBİNİ!..

Batsın senin tuğlan-taşın;
Olgunlaşmamış hala yaşın,
Akıl yok mu, boş mu başın,
KIRMA KULUN KALBİNİ!.

Şafak sökmek üzere;
ZİFİRİ KARANLIK bitti
Sahibi VAR VATANIN,
Çakakllar, yarasallar gitti!..

Aslı gerek, ASLI gerek;
Vekil olmaz ASLI gerek,
İnsanlığı KURTARACAK,
Altın YÜREK, ALTIN YÜREK!..

Cüceler bilmez asla;
Sen KOCAMAN O DEVSİN
Kalbi KAİNATI içine alan,
Arşı KAPLAMIŞ bir EVSİN!..

Toplumu ÖZÜNDEN alma,
Yeter; GÜZELLİKLERİ çalma,
VAHŞİ YARATIK olma,
KIRMA İNSAN KALBİNİ!..

Geçmiş ve gelecek nerde?
İnsanı AÇACAK PERDE
Kördüğüme bir AKIL ver de,
KIRMA KULUN KALBİNİ!.

ASLAN PAYI’nı halka bırak;
Ülke olmasın KURAK,
Kabusu HAYRA YORAK,
KIRMA İNSAN KALBİNİ!..

AŞKA dönecek huyunu;
Bulursan CAN SUYUNU,
Sen, SEN kurarsın OYUNU,
Çiçek derki; KIRMA kulun kalbini!..