Kırma gönül Şiiri - Akın Gündüz

Bildiğini yapmak, ustanın işi
Çırak iken usta sen olma gönül
Çileden çıkarmak, cahilin işi
Şu sabır taşını sen kırma gönül

Kimi alkışladı kimisi kızdı
Kimi hoş gördü kimi kınadı
Kimisi öğündü kimi kıskandı
El ne derse desin, sen duyma gönül

O ne der bu ne der diye yaşadık
El kınar diye her şey gizli yaptık
Bende yok elde var diye hor baktık
Bırak yapan yapsın sen yapma gönül

Sitem dolu kalbin hiç haykırmadı
Özgürlüğü kimse anlayamadı
Konuştun kızdılar dilin uzadı
Kır zincirlerini sen susma gönül

Kul Akın’ım git sen kendi yoluna
Gez dünyayı sarıl bir yoldaşına
Gittiğin bu yolda bakma arkana
Bir tas su döksünler, sen dönme gönül