Kırma Gönül Şiiri - Kemal Doğanay

Hak adını çok anarım,
Şu kalbimi kırma gönül.
Adın geçtikçe yanarım,
Şu kalbimi kırma gönül.

Kuşlar gibi daldan dala
Gurbet oldu bize sıla
Yine hasret kaldık bala,
Şu kalbimi kırma gönül.

Koyun kuzu çıkar dağa
Yağmur yağar oldu bağa
Akıl ermez böyle çağa,
Şu kalbimi kırma gönül.

Gerçek kalem Hakkı yazar
Kahramanlar oyun bozar
Değmesin hiç göze nazar,
Şu kalbimi kırma gönül.

Elim kolum bağlı olsa
Şahlar Şahı yolda kalsa
Sevdiklerim haber salsa,
Şu kalbimi kırma gönül.

Yıllar oldu gitmeyeli
Köyde baca tütmeyeli
Dosta selam etmeyeli,
Şu kalbimi kırma gönül.

DOĞANAY'ım Hakkın bilir
Bilmeyenler kendin bilir
Gurbet elden sesi gelir,
Şu kalbimi kırma gönül.